نگو بم بنویس که امشب خسته ترینم:)

عنوانو یجور نوشتم انگار صف به صف انسان مشتاق پشت در بلاگ اسکای وایسادن تا ببینن من پست میذارم یا نه:) ولی خدایی این هفته، هفته ی صعب و جانفرسایی بود که گذشت. 

نمیدونم برای شماها چطور بوده ولی برای من یکی ازون رکوردشکنیای ساعات کار بود و خوشحالم که فعلا میتونم یه دوروزی بیاسایم و بی خیالانه به زندگی نباتیم ادامه بدم. گفتم نبات یادم افتاد به اون اینستاگرامر معروف. 

خداوکیلی هر وقت می بینمش با خودم میگم خدایا واقعا آیا انصافانه است؟ طرف هم خوشگل و خوش هیکله نسبتا. هم موهای قشنگی داره. هم فکرش خوب کار می کنه و هم یه شوهر دلبر جان جانان داره که واقعا دوسش داره.  واقعا انصافانه نیست به نظرم. 

البته که در جهان هستی چیزی به اسم انصاف معنی نداره و خنده داره من توقع همچین چیزیو داشته باشم. ولی میتونم بگم رییس این خراب شده کیه که بی انصافم هست:) آخیش. امشب سوسک میشم با یه دمپایی قال قضیه ام کنده میشه:)

بگذریم. از خودم بگم بهتره. در مورد ورزش و رژیم واقعا این هفته روم سیاهه در پیشگاه خودم. البته که روی دشمنم سیاه و فدای سرم. ولی خب وزن کشی هم تعطیله با این شلنگ تخته ی ناپرهیزانه ای که من طی هفته ی گذشته داشتم. 

خداروشکر درسته که نمیشه سرنوشتو از سر نوشت و یقه ی رییس بی انصافشو گرفت ولی میشه رژیمو از سر گرفت. زینرو از فردا میریم برای هادی چوپان شدن:) یه هدفی گذاشتم که بعدها نبیره های نداشته مم برای رسیدن بهش تلاش کنن. 

خب این که از داستان رژیم و ورزش . داستان کار و چاکلزیاشم براتون گفتم. دیگه چی میمونه؟ واقعا هیچی. شال مبلمم که مینا نپسندید و گفت شبیه گلیمه هر شب دورج می بافم. فکر می کنم تکمیل اونم بیفته گردن نبیره های نداشته ام:)

یه کتاب درسیم دارم میخونم. خیلی جذابه و جواب خیلی از سوالاتم توشه ولی اونم شبی پنج صفحه جلو میره. این به نبیره هام نمیرسه ولی تا وقتی من تمومش کنم مسلما علم پیشرفتای دیگه ای می کنه و جواب سوالام مسلما عوض میشن. فی الحال ولی من با پشتکار ادامه میدم و یه تنه مرزای سرانه مطالعه ی ملیو جابه جا می کنم:)

آخرین کتاب غیر درسی باحالی که خوندم کتاب آبنبات هل دار مهردادجون عزیزم بود. بعد ازون دیگه کلا دست به کتاب جالب دیگه ای نزدم. فقط درس میخونم اونم گاهی گداری البته و پنج صفحه ای. میترسم بم فشار بیاد:/

این چند وقت فیلم و سریالم رسما تعطیل بوده. البته میخوام دوباره سریال این تریتمنت رو ببینم . شبا اونقدر خسته ام وچشام قرمزه که تحمل صدا و نور پخش شدن فیلمو ندارم . به خاطر همینم کل بضاعتم میشه چهار خط تو هنوز زندگی نوشتن.