قاصد روزان ابری، داروگ، کی می رسد باران؟

 هوا به اشد وضع آلوده است. البته من که خب  هوم آفیس دارم و زیاد بیرون نمیرم. اما خب کاش یه بارونی چیزی بزنه در هرحال. 

من حتی طاقت دیدن هوای اینجوریم ندارم. زینرو امروز صبح سریع پرده هارو کشیدم و گفتم چیزی نبینم:/

دیگه همین. فقط کار کردم امروز. عدسی خیلی خوشمزه و مادر بگریدی هم پختم و به عنوان ناهار و شام ترکیبی خوردم. با مادرم تلفنی حرف زدم و الانم نشستم مثل یه انسان شریف دو رج شال ببافم و ده صفحه کتاب بخونم و بخوابم. 

آخ آخ گفتم خواب، یاد دیشب افتادم. یه شیرپاک خورده ای یه جایی نوشته بود که بهترین ساعت خواب نه و نیم تا پنج صبحه. بعدشم بهتره تا ساعت نه صبح چایی و قهوه نخورین و سراغ گوشیاتون نرین. 

منم جوگیر:/  دیشب گفتم که اوووه چقدرم خسته ام . امشب طبق این برنامه جلو برم. نشون به اون نشون که نیت خواب  ساعت ده شب کردم و ساعت سه صبح بالش زیر بغل تو هال نشسته بودم. یه ساعت اول استتار می کردم از پشه ای که بالا سرم هلی کوپتری میزد. ساعت دوم و سوم خانوم همساده رفت حموم و تشت تشت آب می ریخت رو خودش تا بلکم پاک بشه:/ 

ساعت چهارم پشه زیر چشممو نیش زد چون داشتم زیر پتو خفه میشدم و سرمو آورده بودم بیرون. ساعت پنجم هم بالشمو برداشتم و اومدم تو هال. پنج و نیم صبح نه تنها بیدار نشدم که فی الواقع تازه تازه چشام گرم شد:/

خلاصه که امروز با وضعیت داغان بی تمرکزی کار کردم. به خدا ربطی به ویتامین و  مریضی و غیره نداره. من کلا از نوزادی با خوابم گیر و گور داشتم. زینرو  داد سخن من باب چاره اندیشی سر ندین . معلومه اعصاب ندارم؟ 

خلاصه این که از این. امشب نیت کردم هر وقت خوابم گرفت اصلا برم تو رختخواب. یعنی ریش و قیچیو سپردم به خود خواب تا بیاد بگیره. والا اصلا من چیکارم؟ اون شیرپاک خورده ، شکر ریخته تو شیر خورده اصلا که گفته نه شب تا پنج صبح:/