وی آرزو داشت چهارشنبه شب باشد

دیشب بد خوابی و بی خوابی طبق معمول حالمو گرفته بود. نمیتونستم بخوابم‌. پاشدم نشستم و اول زل زدم به دیوار رو به رو. بعد پاشدم اومدم تو هال.  موبایلمو برداشتم و دیدم ساعت سه صبحه. دیدن ساعت باعث شد یه هولی بیفته تو جونم که یا خدا با این تفاسیر، فردا برای برنامه ی صبح چاکلزم.‌

بعد رفتم تو اینستاگرام و مثل خیلی از شما اولین چیزی که دیدم خبر کشته شدن مهرجویی و خانومش بود.‌یه چند لحظه رسما قفل شدم. یعنی نمی فهمیدم مطلبو.‌بعد دلم آشوب شد و نصف شبی انگار تمام دنیارو بخوام بالا بیارم، افتادم به بالا آوردن. نمیدونم چند بار حالم بد شد و سرمو چسبوندم به کاسه دستشویی.‌فقط میدونم بار آخر جلوی در دستشویی تکیه دادم به دیوار و همونجا خوابم برد.‌

صبح آلارم گوشی که صداش درومد، رسما انگار فرشته ی عذاب اومده بود سراغم. به هر شکلی بود خودمو از رو زمین جمع کردم. کمرم و گردنم از شدت خشکی تکون نمیخوردن. رفتم حموم و آب داغو باز کردم رو خودم . 

بعد منی که همش به سمت چایی و سنگک و پنیر یورش میبرم، بی اشتهاترین بودم. چایی درست کردم و تو نزارترین حال ممکن، لباس پوشیدم که برم برای جلسه ی صبح. هزاربار به خودم فحش دادم برای قبول کردنش. اما واقعا روزی که این ساعتو هماهنگ می کردم، یه درصدم احتمال چنین حال نزاریو نمی دادم. حتی شب قبلش هم فکر نمی کردم اوضاع اینجوری بشه. 

حالا در هر صورت انجام شد و من بدقول نشدم. حالا دیگه کیفیت میفیت فدای سرم. مهم حضورم بود وفای به عهد. دیگه حالم واقعا زیاد تحت کنترل من و قابل پیش بینی نبود.‌ بعدم که برگشتم دلم می خواست ورزش کنم. یعنی دلم میخواست طبق برنامه جلو برم ولی واقعا بندبندم در حال گسستن بود و نمیتونستم. 

تو همین حیص و بیص پیک دیجی کالا برام محلول جرم گیر اسپرسوسازمو آورد. با یک عدد شکم بند ورزشی. اینو برای مینا می نویسم که شکم بند، شکمو کوچیک نمی کنه. من موقع ورزش می بندم تا عضلات شکمم گرم و نیز جمع بشن‌. شکم موقع ورزش کردن هم یخه. زینرو این شکم بند کمک می کنه به داستانی که گفتم. شکم بند قبلی دیگه خراب شده و وقت یه دونه جدیدش رسیده بود. 

برای جرم گیر واقعا خوشحال شدم. پاشدم رفتم سراغ اسپرسو ساز که چشم و چراغ این خونه است واقعا و چند روزی بود از حیز انتفاع خارج شده بود.‌خیلی با حوصله و خیلی مفصل طبق برنامه جرم گیری گام به گام پیش رفتم و چراغ چشمک زن بالاخره خاموش شد. 

خب برای امروز دستاورد بزرگی به حساب میاد. بعدش قهوه خوردم و حالم واقعا بهتر شد. ولی خب دیگه وقت کار شده بود مجددا. عزممو جزم کردم و نشستم پای کار.‌البته قبلش دوستم زنگ زد و یه کمی در مورد زندگی و مصائبش با هم حرف زدیم:)

کارا هم طبق روال موجود در کلندر تیکشون خورد. یه استراحت بین راهی ریز داشتم که ناهارشام خوردم.‌

میوه و سبزیجات خونه تموم شدن. اما واقعا نتونستم برم واسه خرید. با مادرم تلفنی حرف زدم و برنامه های فردارو یه سامونی دادم و خزیدم تو پتوی سونا.‌ هنوز کمرم و گردنم به خاطر کنج دیوار و رو زمین خوابیدن خشکه و درد می کنه. شاید گرمای پتو یه کم بهترش کنه. 

دیگه هیچی. صرفا جهت انجام رسالت روزانه نویسی، اینارو نوشتم .‌