هنوز زندگی که بود و چه کرد:)

وای این سوال مسخره های امتحان تاریخ و اجتماعی یادتونه؟ مثلا  معیرالملک زید الدین که بود و چه کرد؟ یعنی نابود کننده بودن . حالا خداروشکر میدونین من که هستم:) میمونه چه کردم که اونم چیز قابل عرضی وجود نداره. طبق معمول دنبال یه لقمه نون بودم و چاکلز شدم رسما و قطعا و شرعا و عرفا :)

طبق معمول یکی دو هفته ی گذشته که با اولین آواز ته حلقیه یاکریما چشممو باز می کنم ، بیدار شدم. حتما منتظرین در ادامه بگم ، سلامی  کردم به زندگی:) خیر دست برقضا فحش و فضیحت کشیدم به جونش و با یاکریما هم یه چاق سلامتی خشنی کردم . به هم تیکه میندازیم فی الواقع:))

بعدم یه صبحونه ی رفع حاجتی و سد جوعی، تناول کردم و شروع کارا آغازشد. به همین برکت وبلاگی سوگند، که تا همین لحظه درگیر رتق و فتق امور بودم‌. تازه الان یه مسواکی زدم و مناسک پوست و مویی به جا آوردم و نشستم به دری وری گفتن. البته که ورزش مختصری هم حاصل شد. یعنی یجوریم که یه ذره بهتر از هیچیه. اون صفر و صد بودنمو یه نمه کنار گذاشتم. حالا به هر نحوی از انحا که شده  یه تن و بدنی به دمبل و کش و مت میزنم؛)

دیگه همین. زندگی با قدرت و شدت در جریانه و مام حالا این وسط یه لِکّ و لوکیّ می کنیم‌ . باشد که در نظر آید و مقبول طبع افتد. 

نمیدونم چرا همش نوشتنم میچرخه به سمت سبک و سیاق تاریخ بیهقی. به گمونم از خستگی و بی خوابیه. 

زینرو بهین این باشه که برم و سر بر بالش بنهم و دمی از هیاهوی جهان فارغ شوم:) لیالی به کام و ایام به جام:))