۲۱ مهر شد و من هنوز اسیر خشمم

 اوضاع چطور است؟ بد. وسواس من هم اوج گرفته و افتاده ام به جمع و جور کردن و مدام شستن و اتو کردن و جا دادن. یک سری را هم که میدهم خشکشویی. یک سری را هم راهی سطل زباله می کنم. یک جوری مرتب و منظم می پیچم و می گذارمشان جلوی در. شاید به درد کسی بخورد. 

سه روز است که ورزش نکردم و امروز بس که مرتب کاری کرده بودم جان نداشتم حتی حرف بزنم. قشنگ وسواسم برگشته با شدت و حدت. دلم میخواهد همه جا را سانت به سانت تمیز کنم و دوباره بچینم. بعضی از وسایل مثل مبلها را دلم میخواهد عوض کنم و یک سری وسیله جدید بخرم. چند روزی باید به خودم امان بدهم تا بعد ببینم اوضاع عادی می شود یا نه. 

شعر ماه مهر و جای خالیت در کلاس هیلا صدیقی را با صدای خود شاعر گوش کردم و زدم زیر گریه. من اسیر خشم خودمم. 

توی هفته گذشته یک روز کار کردم فقط. دی لوییس هم رفته بود توی فاز شرمنده سازی همیشگیش هرچند این بار جواب نداد و زنگ نزدم که تشکر کنم. مهسو قرارست جمعه بیاید اینجا. می خواهم لازانیا درست کنم و سوفله مرغ و قارچ. صبح میروم خرید اساسی. 

هنوز هم کتاب صوتی یالوم گوش میدهم این بار مامان و معنی زندگی. دیگر به ساچوریشن رسیده ام! خداوکیلی یالوم بدجوری چیرها را در کتابهایش تکرار می کند. اشتراک یک سایت زبان را هم برای سه ماه خریدم. شااااید که آینده از آن ما!

سریال سرگذشت ندیمه قسمت جدیدش را دیدم. سریال پیشنت را هم تا قسمت آخری که آمده یعنی اپیزود هفت دیدم. سریال اناتومی آو اسکندل را نیز همین طور. حوصله ی عوض کردن زبان کیبورد  را ندارم و به شکل مسخره ای اسمشان را می نویسم. فیلم ایرانی هم هت تریک و عنکبوت را دیدم. سریال هم بی گناه و روزی روزگاری مریخ. بی گناه رسما چرت است امل روزی روزگاری مریخ ظرایفی دارد که دل بسته ات می کند. 

دی لوییس بعد از شنبه دیگر رفت که رفت. بهتر بدتریش را نمی دانم. بالا هم خیلی زده به دل جاده و نومزدنگ بازی و داستان. به من هم نمی گوید اصلا. جایزه ی خود را نیز از کرمیجات دریافت کردم .

اگر وسواسم آرام بگیرد اوضاع کمی بهتر می شود ...