من یازیقا، قاشقاباقین اولدی گران ندن ندن؟

خب می بینم فارسی زبانهای عزیز که از زبان زیبا و شکیل ترکی بهره ای ندارن،  حیران به عنوان پست نگاه می کنن و میگن یعنی چه معنیی میتونه داشته باشه؟ چرا شده عنوان پست؟

جونم براتون بگه که طبق اصلِ  هیچ آداب و ترتیبی برای نوشتن مجویِ حاکم بر هنوز زندگی، عنوان پست هیچ ربطی به محتوا نداره. تنها ارتباط مویی و ضعیفش برمیگرده به صدای قاسم عالیموف که داره تو پس زمینه پلی میشه . به گمونم  این صدا و ترکیبش با علیرضا قربانی، معجونی است بهشتی. نمیدونم البته تو بهشت چه موسیقیایی پخش میشه ولی به گمونم یه همچین حال و هوایی داشته باشن. 

خلاصه که به این حالت:) بگذریم... بریم سراغ امروز که حال و هواش اونقدر بهشتی نبود به گمونم. یا شایدم کاملا بر عکس بود و در خدمت یه حال و هوای جهنمی کامل بودم.‌در هرحال صبح تا جایی که میشد خوابیدم و از تو رختخواب بیرون نیومدم. بعدم دیگه چون داشت وقت کار و بار و درو  میشد بالاجبار و بالاکراه و البته بالغیظ الفراوان، تختمو مرتب کردم و رفتم برای صبحونه. صبحونه دیرهنگامی خوردم و آماده ی شروع کار شدم. 

کار هم بدک نبود و نسبتا خوب پیش رفت. یعنی مثل همیشه نهایت تلاشمو برای خوب پیش رفتنش انجام دادم. ساعت آخر هم یه مرخصی به شکل توفیق اجباری شامل حالم شد و دیگه واقعا یه عروسی بندری خیلی بلرزونی هم تو اقصی نقاطم برگزار شد. 

بعد انگار که بخوام تند و تند همه ی مسئولیتای محوله رو انجام بدم پیش از وقت همیشگی به مادرم زنگ زدم و سریع هم کارو جمع کردم. 

یه سر به داروخونه و سوپری هم زدم. از سوپری تن ماهی و خرما خریدم. از داروخونه هم استامینوفن کدئین و ژلوفن. زینرو که سرم در حال انفجار بود. اومدم خونه یه پلوتن مفصلی خوردم  و بعدشم کلندر فردارو خیلی دسته به دسته و با نظم و ترتیب چیدم. 

دیگه وقت اینستاگردی رسیده بود. یادم رفته از یه پیج دیگه ای که فالو می کنم براتون بنویسم. اسم خانومه لادنه و خیلی به نظرم انسان بانمک و تو دل بروییه.‌داره بعد از شونزده سال آشنایی با یه آقایی به اسم هومن ازدواج می کنه و پنج شنبه مراسم عروسیشونه. تو نوجوانیشون استارت آشناییو زدن و به قول خودش یواش یواش فهمیدن ترکیب دوتاییشون، یه ترکیب برنده است. زینرو دیگه دارن تبدیلش می کنن به ازدواج. 

هومنم خیلی انسان شریفیه به نظرم. یعنی همش تو هرجایی به طفلک میگن برای رفع خستگی دوماد باید برقصه و اونم یه قر ریزی میده. دوست دارم این مسئولیت پذیری و عملگراییشو. 

عکسای عقدشم چندوقت پیش گذاشت و طبق معمول ملت باربی دوست و ریسیست ما اومدن براش نوشتن فکر نمی کنی چاقی و پاهات تپله و دستت چربی داره و ... یعنی وای ازین خشونتی که بیداد می کنه تو کامنتای اینستاگرام. قشنگ یه عده تو کامنتا عقده گشایی هفت نسلشونو یجا انجام میدن.

لادن جونم اومد گفت که بابا اینقدر خودتونو درگیر ظواهر نکنین و مدلا و مانکنای لباس عروسارو با آدم معمولیا و خودتون مقایسه نکنین. و نیز افزود که من سی و خرده ای سال هست که بارها تو آینه پاهام و دستام و سایر چربیای زیر پوستمو دیدم و زحمت آینگی به خودتون ندین. 

حالا فحوای کلامش فی الواقع این بود و من واقعا خوشم اومد از جهان بینیش. یه دوست خیلی محجبه دارن که اون یه کم رو مخم میره. نه به خاطر حجابش. بیشتر احساس می کنم یه کم زیادی پرروئه. یعنی جسارت و جرات ورزیو با پاچه ورمالیدگی و لودگی و این اباطیل اشتباه گرفته. شعارشم اینه که من یه محجبه ی اهل زندگیم و حجاب محدودیت نمیاره. اما خب به گمونم دیگه یه جاهایی زیادی رد داده. حالا البته به من مربوط نیست. اما خب این چند وقته خیلی تو پیج لادن خودش و داستاناش بودن و خب حس بدی میداد بهم. 

جالبه که من این خانوم محجبه رو دو سال پیش که مدام برای دویدن میرفتم پردیسان می دیدمش. یعنی اهل ورزش و این چیزاست جدی . در کل تایپ مورد علاقه ی من نیست و زیادی یونگوله:) به نظرم. 

خلاصه که بعد از کار اینگونه ساعتای عمرمو گذروندم. هنوزم حال فیلم و سریال ندارم به هیچ عنوان و مغزم خسته است. فی الواقع در حد امرار معاش میتونم ازش کار بکشم فعلا و دیگه رسما باطریم خالی میشه.

کتابم مدتهاست نخوندم. فقط تو هفته ی گذشته یه پنجاه صفحه ای کتاب درسی خوندم و لاغیر. برای اونم انرژی ندارم. رو پاور سیوینگم فقط برای رتق و فتق امور ضروری روزمره و بس. 

دیگه همینا. بازم اگه از بلاگرای اینستاگرام خبر جدیدی داشتم اینجا به سمع و نظرتون میرسونم تا علاوه بر رسالت هنوز بیوتی بودن به وظیفه ی هنوز نیوز بودنمم بپردازم. تازه می بینین که نیوز خالی هم نیست. فی الواقع تحلیل و تفسیر نیوز هم به عهده ی بیوتیتونه. این که کی رو مخمه یا نیست و چرا و به چه علتش همون تفسیراست. تفسیر و تحلیلی که تو هیچ پیجی غیر ازینجا پیداش نمی کنین. 

پس با ما باشین تا بیوتی نیوز و تحلیلی دیگر:))